Πολλές φορές ταυτιζόμαστε με τα προβλήματα των παιδιών μας και σπεύδουμε να πάρουμε θέση, να πούμε την άποψη μας και να δώσουμε συμβουλές.
Φανταστείτε τον εαυτό σας σαν παιδί, να γυρνάτε από το σχολείο με κάτι που σας προβλημάτιζε και όταν το εκστομίζατε στη μαμά σας, άρχιζε εκείνο τον ατελείωτο μονόλογο, λες και αγόρευε σε δίκη. Είχε κάποια πρακτική αξία; Σας είχε βοηθήσει κάτι από όλα εκείνα που μονολογούσε;
Φανταστείτε τον εαυτό σας σαν παιδί, να γυρνάτε από το σχολείο με κάτι που σας προβλημάτιζε και όταν το εκστομίζατε στη μαμά σας, άρχιζε εκείνο τον ατελείωτο μονόλογο, λες και αγόρευε σε δίκη. Είχε κάποια πρακτική αξία; Σας είχε βοηθήσει κάτι από όλα εκείνα που μονολογούσε;